Καθημερινά, χιλιάδες ανθρώπων ψάχνουν στα σκουπίδια για ένα κομμάτι φαΐ… Δικαιώματα και κατακτήσεις αιώνων καταστρατηγούνται με ένα νόμο… Νεκρά παιδιά ξεβράζονται στα νερά του Αιγαίου… Δεκάδες ψυχές βρίσκονται κλειδωμένες πίσω από τα σίδερα του κέντρου κράτησης της Χίου… Στην Ουγγαρία χτίζεται τείχος με την καταναγκαστική εργασία φυλακισμένων… Φασίστες λένε στη μάνα του Φύσσα “που είναι ο Παύλος σου τώρα;”… Μπάτσοι σπάνε καταλήψεις και πετούν στα σκουπίδια τα λιγοστά αντικείμενα των προσφύγων… Φασίστες τρομοκρατούν και διώχνουν παιδιά από τα σχολεία… Σειρήνες πολέμου ηχούν σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης…
Αυτά είναι μερικά μόνο παραδείγματα που αποδεικνύουν περίτρανα ότι ο κόσμος που διαμορφώνεται βρωμάει φτώχεια, ρατσισμό, πόλεμο και φασισμό!
Μετά το σύνολο των μέτρων που χτύπησαν την ασφάλιση, μετά τα κλεισίματα σχολείων και νοσοκομείων, μετά την αύξηση των φόρων έρχεται το πρόσφατο κλείσιμο της αξιολόγησης και η αποφασιστική προώθηση του τρίτου Μνημονίου. Ο νέος γύρος επίθεσης κινείται στην κατεύθυνση μετατροπής της χώρας σε καλύτερο πεδίο κερδοφορίας με φτηνή και ευέλικτη εργασία σε όλους τους τομείς. Επιχειρείται έτσι η βίαιη αναπροσαρμογή των υπάρχοντων σχέσεων εκμετάλλευσης υπέρ του κεφαλαίου και εις βάρος του λαού, αλλά και η ουσιαστική συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους με ταυτόχρονη αρπαγή του λαϊκού εισοδήματος με ασφαλιστικά και φορολογικά βάρη. Και μέσα σε όλα αυτά οι φασίστες της Χρυσής Αυγής, και όχι μόνο, βρίσκουν άλλοθι για να “ξεμυτίσουν” στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης, της ΕΕ και του ΔΝΤ και εξαπολύουν ρατσιστικό μίσος και εθνικιστικό παραλήρημα σε μια συγκυρία που η περιοχή μυρίζει μπαρούτι.
Ταυτόχρονα τον τελευταίο καιρό μέσα από την προπαγάνδα των καθεστωτικών ΜΜΕ γινόμαστε μάρτυρες καθημερινών εντάσεων τόσο στα Βαλκάνια, όσο και στην περιοχή του Αιγαίου με δηλώσεις που μόνο τους ανταγωνισμούς των αστικών τάξεων εξυπηρετούν και τις βλέψεις τους να αξιοποιήσουν τις γεωστρατηγικές τους θέσεις, αναβαθμίζοντας τους ρόλους τους στην περιοχή. Η έκβαση του πολέμου στη Μέση Ανατολή και ιδιαίτερα στη Συρία, καθώς και το πως θα καθοριστεί η εξωτερική πολιτική των ιμπεριαλιστικών χωρών με έμφαση σε ΗΠΑ και Ρωσία, ορίζει το πλαίσιο μέσα στο οποίο θα εξελιχθούν και οι ανταγωνισμοί αυτοί. Το μόνο σίγουρο είναι ότι οι λαοί είναι οι μόνοι που βρίσκονται σε πραγματικό κίνδυνο και αυτοί που θρηνούν θύματα, γι’ αυτό δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν πραγματικά μεταξύ τους. Όπως οι εκατομμύρια πρόσφυγες που ξεριζώθηκαν από τον τόπο τους και συνεχίζουν να υποφέρουν από την αντιπροσφυγική πολιτική και την κρατική καταστολή. Ιδιαίτερα στη χώρα μας, όπου δίνουν μάχη επιβίωσης ενάντια στις απάνθρωπες συνθήκες στέγασης και σίτισης, στα κολαστήρια των hot spot και στα κέντρα κράτησης.
Απέναντι σε όλα αυτά δεν πρέπει να σκύψουμε το κεφάλι! Έχουμε χρέος να σηκώσουμε το ανάστημά μας και να συγκρουστούμε με αυτή την πραγματικότητα!
Στις 18 Μάρτη συμπληρώνεται ένας χρόνος από τη συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας. Μία συμφωνία παζάρι που πανηγυρικά η ελληνική κυβέρνηση υπέγραψε, τσακίζοντας και τυπικά πλέον τα στοιχειώδη δικαιώματα των προσφύγων, αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά ποιανού συμφέροντα εξυπηρετεί.
Η 18η Μάρτη δεν πρέπει να αντιμετωπιστεί με ένα πανηγυρικό και εθιμοτυπικό χαρακτήρα, όπως πολλοί παράγοντες του συστήματος θα εύχονταν! Πρέπει να αποτελέσει την αφετηρία νέων αγώνων ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους που γεννούν την προσφυγιά και μετανάστευση και να είναι ένα μήνυμα ενάντια στη φτώχεια και την πολιτική της φασιστικοποίησης.
Η 18η Μάρτη πρέπει να δώσει τη σκυτάλη στους καθημερινούς ταξικούς αγώνες ενάντια στην πολιτική της εκμετάλλευσης και στις εκάστοτε μαύρες εφεδρείες της.