Να μη μείνουμε θεατές στα σχέδιά τους! Να πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας
Το παρόν και μέλλον που διαμορφώνεται για όλους μας, απέχει μίλια από αυτό που ονειρευόμασταν. Κάποιος, είτε ως φοιτητής στο φυσικό, είτε ευρύτερα ως νεολαίος, είτε ως εργαζόμενος (σημερινός ή μελλοντικός), έρχεται αντιμέτωπος με μία φριχτή πραγματικότητα. Μία πραγματικότητα η οποία σχετίζεται με πολιτικές, που στοχεύουν να τσακίσουν δικαιώματα και κατακτήσεις αιώνων.
Καμιά κυβέρνηση, ασχέτως του πώς αυτοπροσδιορίζεται, δε δίστασε -και δε θα διστάσει- να μας θυσιάζει στο βωμό του κεφαλαίου. Η επίθεση, πολύ απλά, θα συνεχίζεται έως ότου εμείς οι ίδιοι να τη σταματήσουμε. Άρα,η υπεράσπιση των ζωών μας έγκειται αποκλειστικά στους δικούς μας αγώνες, μακριά από δήθεν σωτήρες!
Αποτελεί μια πραγματικότητα ότι ο αριθμός των αντιλαϊκών μέτρων του τελευταίου διαστήματος είναι τόσο μεγάλος, που δεν ξέρει κανείς που να εστιάσει. Σαφώς και όλα χρήζουν απάντησης, αλλά απαιτείται να γίνει η αρχή και να τεθούν κάποιοι συγκεκριμένοι άμεσοι στόχοι πάλης. Αν δεν γίνει αυτό και δεν πατήσουμε καταρχήν στα πόδια μας, θα μένουμε απλά θεατές στην επίθεση που διεξάγεται καθημερινά.
Από τη μεριά μας, ως Τραβέρσο και με βάση τις υπάρχουσες συνθήκες, θεωρούμε ότι τα ζητήματα που πρέπει να αναδειχθούν και να απαντηθούν το αμέσως επόμενο διάστημα είναι τα εξής:
Στο χώρο της εκπαίδευσης και πιο συγκεκριμένα στη σχολή μας, έχει τεθεί από μεριάς υπουργείου, κοσμητείας, καθηγητών το Πιστοποιητικό Παιδαγωγικής και Διδακτικής Επάρκειας (ΠΠΔΕ). Λες και δε μας έφτανε η συνεχιζόμενη εντατικοποίηση των σπουδών μας (μαζικά κοψίματα, τεστάκια, πρόοδοι κ.λπ) στο δρόμο για το πτυχίο και η τεράστια ανεργία που επικρατεί, έρχονται τώρα να μας φέρουν και το ΠΠΔΕ.
Το ΠΠΔΕ σημαίνει ότι ακόμα και να καταφέρει κάποιος να τελειώσει τη σχολή του, δε θα θεωρείται “επαρκής” για να βρει δουλειά στο χώρο της εκπαίδευσης. Μόνο προκλητικό είναι να λένε διάφοροι ότι το ΠΠΔΕ είναι για το καλό μας και ότι δήθεν το φέρνουν για να βγαίνουμε “σωστοί καθηγητές”. Πόσο άραγε νοιάζονται για το καλό των μαθητών αυτοί που κλείνουν σχολεία, συγχωνεύουν τμήματα και μειώνουν τους μισθούς των εκπαιδευτικών;
Το ΠΠΔΕ, ιδιαίτερα για τις λεγόμενες “καθηγητικές σχολές” (βλ. φυσικό), αποτελεί μία ρύθμιση που θα τσακίσει τη βασικότερη επαγγελματική διέξοδο για τους αποφοίτους και μέσω της διάσπασης της ενιαιότητας του πτυχίου, θα οδηγήσει τον καθένα μας ξεχωριστά σε ένα αέναο κυνήγι προσόντων. Το χτύπημα των επαγγελματικών δικαιωμάτων του πτυχίου μας, σημαίνει ότι όσοι προέρχονται από κατώτερα κοινωνικά στρώματα (δηλαδή η πλειοψηφία), θα στερούνται του δικαιώματος στην εργασία. Είτε μπουν δίδακτρα για την απόκτηση του ΠΠΔΕ (νομιμοποιώντας έτσι την ύπαρξη ιδιωτικοοικονομικών κριτηρίων συνολικά στην εκπαίδευση), είτε ζητηθεί η παράταση των σπουδών, είτε προστεθούν έξτρα μαθήματα στο πρόγραμμα σπουδών και εντατικοποιηθούν περαιτέρω οι σπουδές μας, αυτό θα σημαίνει ότι η πλειοψηφία από εμάς θα εξαναγκαστεί σε παραίτηση.
Η αφαίρεση των επαγγελματικών δικαιωμάτων από το πτυχίο έρχονται να συμπληρώσουν μία σειρά μέτρα που προωθεί η κυβέρνηση, με στόχο τη συνολική αναδιαμόρφωση των εργασιακών σχέσεων και ευρύτερων δικαιωμάτων. Μέτρα όπως η εκ νέου μείωση μισθών και συντάξεων, η αύξηση της φορολογίας, η απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, η κατάργηση του 13ου-14ου μισθού, η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, η δυνατότητα της ανταπεργίας (δηλαδή η απάντηση της εργοδοσίας σε απεργία με lock out).
Σε συνδυασμό με τα παραπάνω, ολοένα και συχνότερα γινόμαστε μάρτυρες της περιστολής δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών. Πλέον θεωρείται καθεστώς ότι τα Σαββατοκύριακα και τις καθημερινές μετά τις 7μμ, απαγορεύεται να εισέλθει κάποιος σε ένα χώρο Ασύλου, όπως είναι η σχολή μας. Επίσης πρόσφατα ζήσαμε άλλη μία καταπάτηση Ασύλου, με το lock out της Νομικής στις 17 Νοέμβρη. Τέλος με την αστυνομοκρατία και την καταστολή σε διαδηλώσεις να θεωρείται δεδομένη τίθενται αναβαθμισμένα καθήκοντα στο κίνημα υπεράσπισης των δημοκρατικών δικαιωμάτων και κατακτήσεών του.
Όλα τα παραπάνω ζητήματα έχουν μπει στην ημερήσια ατζέντα στον α ή β βαθμό. Η συζήτηση σχετικά με το ΠΠΔΕ εξελίσσεται κανονικά και σε πολλές σχολές έχουν ήδη φτιαχτεί επιτροπές καθηγητών (και στο φυσικό). Οι καθηγητές αποδεχόμενοι το νέο αυτό μέτρο προσπαθούν να το νομιμοποιήσουν τροποποιώντας προγράμματα σπουδών. Για εμάς η απάντηση βρίσκεται στη συνολική εναντίωση τόσο στο ΠΠΔΕ, όσο και στην οποιαδήποτε προσπάθεια έμμεσης αποδοχής του και εντατικοποίησης των σπουδών μας μέσα από νέα προγράμματα. Μπροστά μας επίσης έχουμε μία προκηρυγμένη απεργία στον ιδιωτικό τομέα βάση των νέων μέτρων στα εργασιακά, το νέο ασφαλιστικό και το φορολογικό. Τέλος, φέτος συμπληρώνονται 8 χρόνια από τη δολοφονία του μαθητή Αλέξη Γρηγορόπουλου και αποτελεί ουσιαστικό ζήτημα το να μην αντιμετωπιστεί η 6η Δεκέμβρη με επετειακό τρόπο, αλλά να τεθεί επί της ουσίας η εναντίωση στη φασιστικοποίηση και να βρεθούν τρόποι απάντησης στην τρομοκρατία και την καταστολή.
Παρά τις όποιες υπαρκτές διαφοροποιήσεις μεταξύ οργανωμένων δυνάμεων και μη θεωρούμε ότι τίθεται επιτακτικά η αναγκαιότητα να διαμορφωθούν όροι Κοινής Δράσης πάνω στα παραπάνω, με στόχο την ανάπτυξη κινήματος. Η σημερινή πραγματικότητα, κατά τη γνώμη μας, δε χωρά λογικές απομονωτισμού, καθαρότητας ή ηγεμονισμού. Θεωρούμε ότι η ανάπτυξη αγώνα επάνω στα παραπάνω ζητήματα, πέραν του ότι είναι εφικτή, είναι και αναγκαία για την υπεράσπιση των άμεσων δικαιωμάτων μας. Ταυτόχρονα, πέραν του πόσο “λίγα” φαντάζουν τα παραπάνω, θεωρούμε ότι έτσι μονάχα θα μπορούν να μπουν οι βάσεις για περισσότερα και πιο αναβαθμισμένα ζητήματα.
Η Γενική Συνέλευση, που έχει αποφασιστεί για την Τετάρτη 30/11, μπορεί και πρέπει να αποτελέσει την απαρχή για ουσιαστική Κοινή Δράση, πάνω στα ζητήματα που προαναφέραμε.
Καλούμε τις πολιτικές δυνάμεις και τους ανένταχτους αγωνιστές, που συμφωνούν στην αναγκαιότητα ανάπτυξης Κοινής Δράσης στα παραπάνω, σε συζήτηση τη Δευτέρα 28/11 και ώρα 3:00 στο αμφ. Ίππαρχος.